Kalendarz wpisów
Tajemnica pewnego zabójstwa
W Lublinie mieszka pewien znany pisarz kryminałów, czasami nawet umawiamy się na piwo. Ale tym razem nie maczał palców w popełnianiu przestępstwa.
Porwałem się na historię kryminalną, bo taki był kolejny temat konkursowy. Jest mi coraz łatwiej robić filmy, bo mam dobre miejsce na kręcenie i chętnych aktorów, żeby przez godzinę lub dwie pokręcić się przed kamerą. Do shortów, jakie na razie popełniam nie potrzeba więcej. Nie mam serca męczyć ich dłużej, zwłaszcza, że robią to w wolnym czasie i za friko. Ale marzy mi się coś większego…
Scenariusz przepisywałem kilka razy
Co innego wymyślić wypasioną historię, a co innego móc ją zrealizować zerowym kosztem, jednym aparatem i w dodatku zmieścić się w kilku minutach. Musiałem mierzyć siły na zamiary, możliwości techniczne i umiejętności. Przepisywałem więc i modyfikowałem scenariusz kilka razy do tego stopnia, że z pierwotnego pomysłu został tylko tytuł.
Teraz mogłem zebrać ekipę, czyli dwie aktorki z amatorskiego teatru, w którym udzielam się technicznie (chociaż ostatnio na próbach ciągle kogoś zastępuję).
Pewnego mrocznego wieczora…
Urocza detektywka (fuj, nie lubię feminatywów robionych na siłę, a słownik też podpowiada, że takie słowo nie istnieje) urzędowała w pomieszczeniu wynajętym w Domu Kultury ogarniając papierkową robotę. Takie czasy. Kryzys, inflacja, covid, lockdowny. Jedni pracują w domu, inni podnajmują dziecinny stolik i krzesełko.
I wtedy przyszła ONA… Kobieta… Zapewne klientka… Wyglądała na nieco zagubioną…
Klasycznie, trochę retro i bardzo śmiesznie
Poszliśmy w czerń i biel z akcentem czerwonej sukienki. Ale nie ma co tego wiązać z Sin City, bo to zupełnie inny klimat. Tam raczej nie uświadczymy kwiatków i baloników na ścianach. Tutaj doskonale wpasowały się w absurdalną historię. A jeśli ktoś ma ochotę, to znajdzie jeszcze kilka innych „smaczków”. Pomysły czerpałem nie tylko z kryminałów, ale też parodii kryminałów, a odniesienia są wręcz oczywiste.
Szybko poszło
Ujęcia nakręciliśmy w jakieś 2 godziny. Klientka najpierw wyjarała pół paczki fajek (normalnie nie pali), a potem zmarzła na chodniku. Ludzie trochę się dziwili widząc 3 osoby z innej bajki, które najpierw malują kredą dziwne rysunku, a potem się wygłupiają jak dzieci. Dobrze, że nikt nie wezwał glin widząc pistolet :)
Więcej czasu zajął montaż i robienie muzyki, bo cały czas mam ambicję robić swoją w Zynewave Podium.
Za to z każdym filmem coraz sprawniej działam w DaVinci Resolve i może za jakiś czas porwę się w końcu na coś dużo większego. Jak już kiedyś wspomniałem, bardzo inspirują mnie twórcy filmu „Wszystko wszędzie na raz”. Nie dość, że minimalna ekipa, nie dość, że uczyli się z tutoriali na YouTube, to podobno część ujęć kręcili komórkami. A przynajmniej tak gdzieś czytałem. Da się? DA!
Głupie to jest
Teraz, gdy patrzę na to z perspektywy czasu i stukrotnego obejrzenia, dochodzę do wniosku, że film jest głupi jak sto nieszczęść, chociaż znajomi mówią co innego. Może tylko słodzą, a może faktycznie im się podoba, a ja po prostu podniosłem poziom? Cóż, to się okaże przy kolejnych filmach, bo nie zamierzam odpuszczać. Trzeba korzystać, póki są osoby chętne do wygłupiania się przed kamerą.
Błędy w filmie
Są jak w każdym. Nawet duże hollywoodzkie produkcje nie są ich pozbawione, więc czego oczekiwać od jednego człowieka? Chętnie dowiem się, czy wyłapiecie je wszystkie :)
Zobacz także:
koniecznie zalajkuj,
skomentuj i zapisz się na