Dzisiaj jest środa, 13 listopada 2024
Ustawienia renderowania w BlenderzeDLACZEGO logo musi być wektorowe?Pobierz Alib CyMeS 7.0 za friko
A na co komu korekta ekspozycji?

A na co komu korekta ekspozycji?

sobota, 2024-07-13739Tutoriale, Fotografia

Jeśli Twoje zdjęcia cierpią na chroniczną ciemnicę lub oślepiającą jasność, to wiedz, że coś się dzieje. Na szczęście aparaty mają taki dynks, który nazywa się korektą ekspozycji, dzięki któremu zdjęcia zawsze będą wyglądać dobrze.

Aparat wygenerował ideogram.ai

Niedawno pisałem o Trójkącie ekspozycji, co dla większości powinno być wiedzą podstawową, ale okazuje się, że niekoniecznie. I to wcale nie są nowicjusze. Są też tacy, którzy nie wiedzą o istnieniu korekty ekspozycji, albo uważają ją za nikomu niepotrzebny bajer (bo przecież automatyka aparatu jest wystarczająca), a winę za źle zrobione zdjęcia zrzucają na czynniki zewnętrzne.

Co to jest korekta ekspozycji?

Korekta ekspozycji, zwana czasami kompensacją ekspozycji, jest to funkcja w aparatach fotograficznych pozwalająca manualnie dostosować ekspozycję zdjęcia względem wartości ustalonej automatycznie przez aparat. Umożliwia celowe rozjaśnienie lub przyciemnienie wykonanego zdjęcia. Działa ona poprzez modyfikację parametrów ekspozycji (przysłony, czasu naświetlania lub czułości ISO) zmierzonych przez światłomierz aparatu, w zależności od tego, który parametr jest ustawiany ręcznie, a który automatycznie.

We wspomnianej w poprzednim wpisie preselekcji przysłony korekta wpływa na czas otwarcia migawki, ewentualnie na ISO, jeśli czas naświetlania miałby być dłuższy niż 1/125 sekundy.

Niektóre aparaty, zwłaszcza firmy Fujifilm, mają do tego specjalne pokrętło.

Korekta ekspozycji w Fuji

Inne korzystają z pokręteł standardowych. Kompakty mają to zaszyte np. pod specjalnym i niestety rzadko używanym przez użytkowników kompaktów przyciskiem.

Ikona korekty ekspozycji

W standardowych sytuacjach faktycznie korekta nie jest potrzebna, bo automatyka radzi sobie z pomiarami światła całkiem nieźle. Przydaje się jednak w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak:

  • Fotografowanie jasnych scen (np. śnieg), gdzie aparat może niedoświetlić obraz, bo standardowo algorytm podczas pomiaru ustala 18% szarości, bez wnikania w szczegóły.
  • Fotografowanie ciemnych obiektów lub zdjęcia nocne, które dla odmiany aparat może prześwietlić.
  • Korekta błędów automatyki aparatu, gdy automatyka aparatu nie radzi sobie z prawidłowym naświetleniem sceny, zwłaszcza gdy jest bardzo kontrastowa.
  • Tworzenie efektów artystycznych poprzez celowe rozjaśnienie lub przyciemnienie obrazu.
  • Zachowanie szczegółów w obszarach świateł lub cieni, co również jest związane z korektą błędów lub świadomym wyborem fotografa.

Korekta ekspozycji jest zwykle wyrażana w jednostkach EV (Exposure Value), gdzie każda jednostka EV odpowiada zmianie ekspozycji o jeden stopień. Wartości dodatnie (np. +1EV) rozjaśniają obraz, podczas gdy wartości ujemne (np. -1EV) przyciemniają go. Większość aparatów pozwala korygować ekspozycję co 1/3 EV.

Jak to używać?

Podczas korekty warto, a nawet trzeba wspomagać się nie tylko oceną organoleptyczną „na oko”, ale także drabinką, histogramem, albo przynajmniej wskaźnikiem prześwietleń, bo o ile z cieni da się coś wyciągnąć w postprodukcji, o tyle z przepaleń już nic. Wyłączanie tych funkcji, „bo przeszkadzają”, nie jest zbyt rozsądne.

Ja, co prawda, na histogram zerkam dopiero po zrobieniu zdjęcia, ale drabinkę i wskaźnik prześwietleń mam aktywne cały czas. Najczęściej wystarczy, żeby wskazania drabinki oscylowały w okolicy zera i nie było widocznych ogromnych migających płaszczyzn, zazwyczaj nieba. Resztę ogarniam w postprodukcji. W bardzo kontrastowych scenach pozwalam sobie na niedoświetlenie cieni, bo to wygląda lepiej niż przepalone światła.

Kontrastowa scena Kontrastowa scena

Korzystanie z histogramu: Użyj histogramu jako wskazówki. Jeśli histogram zajmuje tylko lewą stronę, rozważ dodatnią korektę ekspozycji. Jeśli jest przesunięty w prawo, zastosuj ujemną korektę.

Korekty ekspozycji używa się w trybach automatycznych, lub półautomatycznych (preselekcja przysłony lub czasu), kiedy jeden lub dwa parametry trójkąta ekspozycji ustawiane są przez aparat. W trybie manualnym (i wyłączonym auto ISO) ustawia się bezpośrednio wszystkie nastawy korzystając z informacji zwracanych przez aparat (najczęściej drabinką ekspozycji).

Zobacz, co oznaczają tryby PASM w Twoim aparacie?

Efektywne korzystanie z korekty ekspozycji wymaga praktyki i zrozumienia, jak aparat interpretuje różne sceny. Zwracaj więc uwagę na histogram i eksperymentuj z różnymi wartościami korekty, aby osiągnąć pożądany efekt.

Jeśli podoba Ci się wpis,
koniecznie zalajkuj,
skomentuj i zapisz się na